Rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy powoduje, że pracodawca ma obowiązek sporządzenia i wydania pracownikowi świadectwa pracy. Jednak obowiązujące do 31 grudnia 2016 r. przepisy przewidywały obowiązek wydawania tego dokumentu po 24 miesiącach zakładowego stażu pracy, mimo trwania zatrudniania u tego samego pracodawcy na podstawie kolejnej umowy zawartej na okres próbny lub na czas określony.
Ta regulacja od dłuższego czasu była krytykowana przez pracodawców jako zbędne obciążenie, niemające uzasadnienia z punktu widzenia pracownika, który formalnie nadal pozostawał w zatrudnieniu.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi od 1 stycznia 2017 r., pracodawca wydaje świadectwo pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Nie wydaje go więc w sytuacji, gdy zatrudnienie trwa.
Na bieżąco...
Co więcej, pracodawca nie musi wydawać tego dokumentu, jeśli zamierza nawiązać z tą samą osobą kolejny stosunek pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego.
Zgodnie z nowymi przepisami, świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa.
...albo na wniosek
Gdy przerwa w zatrudnieniu ma trwać do 6 dni, pracodawca musi wydać świadectwo pracy w jednym przypadku – jeśli zażąda tego pracownik. Taki wniosek podwładny może złożyć w formie papierowej lub elektronicznej.
Pracownik nie jest ograniczony co do terminu złożenia takiego żądania. Może to uczynić w każdym czasie. Wniosek może przy tym dotyczyć poprzedniego lub wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas pracodawca nie wydał podwładnemu świadectw pracy.
Gdy osoba zatrudniona w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy złoży takie podanie, pracodawca nie może nadmiernie zwlekać ze sporządzeniem oraz przekazaniem jej świadectwa pracy. Nowe przepisy przewidują 7-dniowy termin na wydanie dokumentu, biegnący od dnia otrzymania wniosku.
Okres przejściowy
Nowe zasady dotyczące wydawania świadectw pracy wymusiły konieczność wprowadzenia przepisów przejściowych. W przypadku, gdy 1 stycznia 2017 r. nie upłynął termin na wydanie świadectwa pracy (24 miesiące zatrudnienia na podstawie umowy zawartej na okres próbny i/oraz umowy na czas określony), pracodawca musi wydać podwładnemu ten dokument za okresy zatrudnienia zakończone na 1 stycznia br., za które dotychczas go nie wydał. Na wykonanie tego obowiązku przepisy przewidują termin 6 miesięcy, licząc od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Jeśli jednak pracownik wcześniej złoży wniosek o wydanie zaległego świadectwa, należy mu wystawić ten dokument niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. Taki wniosek powinien mieć formę pisemną.
Koniec w 2017 r.
W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy zawartego na podstawie umów na okres próbny lub na czas określony, które trwały na 1 stycznia 2017 r., zastosowanie mają nowe przepisy dotyczące wydawania świadectw pracy.
Zmiany w kodeksie pracy w zakresie przepisów regulujących obowiązek wydawania świadectw pracy nie są jedynymi z tej problematyki. Od 1 stycznia 2017 r. obowiązuje również nowe rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (DzU poz. 2292). Uchyla ono wcześniejsze rozporządzenie z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.
Nowe rozporządzenie w większości stanowi powielenie dotychczasowych rozwiązań. Do nowości należy zaliczyć uzupełnienie treści świadectwa pracy o kwestie związane z uprawnieniami rodzicielskimi. Obecnie trzeba wskazywać w nim informację o wykorzystaniu urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, w tym podstawy prawnej ich udzielenia. Ponadto podaje się podstawę prawną udzielenia urlopu wychowawczego, jak też okres korzystania przez pracownika z ochrony przewidzianej w art. 186
8
§ 1 pkt 2 k.p. (w okresie obniżenia wymiaru czasu pracy przez uprawnionego do urlopu wychowawczego). -Sebastian Kryczka
