Tak.

Wymaga to jednak dobrego uzasadnienia. Zgodnie z art. 30 § 4 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu angażu bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna tłumacząca taki krok. Wymóg ten ma charakter informacyjny, a jego naruszeniem jest brak wskazania przyczyny, ujęcie jej w sposób zbyt ogólnikowy lub niekonkretny, a także podanie przyczyny innej niż rzeczywista.

Orzecznictwo sądów przyjęło, że opis przyczyny wskazanej pracownikowi jako powód rozwiązania angażu musi umożliwiać jej indywidualizację w miejscu i czasie. Chodzi o to, aby po pierwsze, pracownik mógł ocenić zasadność ewentualnego odwołania, a po drugie – dać mu taką szansę w postępowaniu sądowym. Konkretność wskazania przyczyny wypowiedzenia należy oceniać z uwzględnieniem innych, znanych pracownikowi okoliczności uściślających tę przyczynę (wyrok Sądu Najwyższego z 2 września 1998 r., I PKN 271/98).

Dezorganizacja pracy albo niska dyspozycyjność spowodowana częstymi nieobecnościami w pracy niekiedy nie wystarczą do wypowiedzenia angażu. Jeżeli jednak szef będzie w stanie wykazać pracownikowi, że jego częste absencje powodują negatywne konsekwencje i poprzeć to dowodami, łatwiej przyjdzie potem bronić się przed sądem przeciwko zarzutowi zbytniej ogólnikowości wymówienia.

Zastrzeżenia sądów budzi bowiem brak konkretyzacji przyczyny za pomocą faktów możliwych do weryfikacji w postępowaniu sądowym, a nie samo ogólne sformułowanie powodu rozwiązania stosunku pracy.

Przyczyna wymówienia może wynikać z okoliczności niezależnych od pracownika, jeżeli przemawia za tym uzasadniony interes pracodawcy. Tak jest właśnie przy częstej lub długotrwałej usprawiedliwionej nieobecności pracownika (np. z powodów zdrowotnych czy rodzinnych), dezorganizującej pracę w zakładzie (uchwała SN z 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85).

Z kolei w wyroku z 4 grudnia 1997 r. (I PKN 422/97) SN uznał, że „nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej (wyznaczenia zastępstw) i pociągające za sobą wydatki na zatrudnienie pracowników w godzinach nadliczbowych lub innych osób na podstawie umów zlecenia, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione".

—Anna Telec, radca prawny, prowadzi Kancelarię Prawa Pracy