Pracownik nie może kwestionować rodzaju kary, ale jej surowość. Może natomiast wnieść sprzeciw od jej nałożenia, jeżeli uzna, że została zastosowana z naruszeniem przepisów prawa.
Sprzeciw należy wnosić w ciągu siedmiu dni od dnia zawiadomienia pracownika o ukaraniu. Należy go składać do pracodawcy. To on decyduje o przyjęciu lub odrzuceniu sprzeciwu po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującego pracownika związku zawodowego.
Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z jego uwzględnieniem. Odrzucenie sprzeciwu nie zamyka drogi do dalszych działań odwoławczych. Z roszczeniem o uchylenie kary można wystąpić do sądu pracy. Jest to jednak możliwe dopiero po zakończeniu zakładowej procedury sprzeciwu.
Pozew do sądu może być złożony w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu przez pracodawcę sprzeciwu. Trzeba pamiętać o tym, że zawiadomienie o odrzuceniu sprzeciwu od zastosowania kary porządkowej nie musi zawierać pouczenia o przysługującym pracownikowi prawie wystąpienia do sądu pracy o uchylenie zastosowanej kary porządkowej. Potwierdził to wyrok Sądu Najwyższego z 9 maja 2000 r. ([b]sygn akt I PKN 626/99[/b]).
W tym samym orzeczeniu SN stwierdził, że [b]termin wystąpienia do sądu pracy o uchylenie kary porządkowej jest terminem zawitym prawa materialnego i nie podlega przywróceniu[/b] , tzn. nie można go przedłużyć.
Sądowa kontrola prawidłowości nakładania kar dotyczy wszystkich rodzajów stosunku pracy bez względu na podstawę ich nawiązania. O uchylenie mogą zatem wnosić także pracownicy mianowani, powoływani czy wybierani.