Zarówno wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę na czas określony, jak i zawarcie w nowym kontrakcie dłuższego wypowiedzenia jest dopuszczalne. Zgodnie z art. 33 kodeksu pracy w umowie na czas określony dłuższy niż sześć miesięcy strony mogą dopuścić wcześniejsze jej rozwiązanie za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Z przepisu tego wynika, że krótszego angażu nie wolno wypowiedzieć. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby obie rozwiązać np. w porozumieniu stron. Jeżeli pracownik zgodzi się, angaż przestanie obowiązywać, mimo że nie upłynął jeszcze okres, na jaki opiewał.
Art. 36 k.p. rzeczywiście przewiduje:
- dwutygodniowe wypowiedzenie dla zatrudnionego w firmie krócej niż sześć miesięcy,
- miesięczne – przy co najmniej sześciomiesięcznej pracy,
- trzymiesięczne, gdy pracował co najmniej trzy lata. W umowie można jednak zawrzeć dłuższy okres wypowiedzenia, jeżeli zatrudniony wyraża na to zgodę i jest to dla niego korzystne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 2 października 2003 r. zastrzeżenia dla obu stron w umowie o pracę wypowiedzenia dłuższego niż przewidziany w kodeksie nie można uznać za niekorzystne dla pracownika, jeżeli w jego efekcie uzyskał on dłuższy okres wypowiedzenia przez pracodawcę, a sytuacja na rynku pracy w konkretnych okolicznościach – przy uwzględnieniu miejsca wykonywania pracy oraz zapotrzebowania na pracę określonego rodzaju – mogła czynić nierealną możliwość wypowiedzenia przez pracownika (I PK 416/02).
Autor jest legislatorem w Biurze Legislacyjnym Senatu
