Mój ostatni pracodawca w świadectwie pracy, w punktach mnie niedotyczących, pozostawił puste pola. Urząd pracy stwierdził, że jest to błędnie wystawione świadectwo i dał mi 7 dni na poprawę dokumentu. Kadrowa zrobiła mi karczemną awanturę, że śmiem podważać jej kompetencje. Twierdzi, że świadectwo wypełniła poprawnie. Gdzie znajdę przepis, który potwierdzi zdanie urzędu pracy? – pyta czytelnik.

Z przepisów nie wynika wprost to, że w świadectwie pracy należy w jakikolwiek sposób zakreślić puste pola. Najczęściej wskazuje się na konieczność takiego działania dla jasności, że nie zostały one pominięte i żeby ewentualnie uniemożliwić dokonanie w nich zmian. Trudno jednak wyegzekwować od pracodawcy takie podejście przy braku podstawy prawnej.

Czytaj także: Świadectwo pracy: co powinno zawierać

Zbiór informacji

Kwestie treści świadectwa pracy reguluje art. 97 kodeksu pracy oraz rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (DzU z 2016 r., poz. 2292 ze zm.). Załącznik do tego rozporządzenia zawiera wyjaśnienia dotyczące sposobu wypełniania świadectwa pracy, wskazujące rodzaj informacji, jakie należy wskazać w poszczególnych punktach tego dokumentu.

Bez wątpliwości

Uważam, że przy wystawianiu świadectwa pracy należy odnieść się w jakiś sposób do każdego punktu w stosowanym przez pracodawcę wzorze (nie musi być on zgodny z wzorem pomocniczym z rozporządzenia). W przypadku, gdy osoba, której wystawiamy świadectwo np. nie korzystała z urlopu wychowawczego czy nie ma okresów nieskładkowych, można w odpowiedniej rubryce zapisać „nie korzystał" albo „nie dotyczy". Można także postawić poziomą kreskę.

Reklama
Reklama

Takie zapisy tworzą jasność, w szczególności, gdy stosowany jest wzór świadectwa pracy zawarty w rozporządzeniu. Ma on charakter jedynie pomocniczy, ale jeśli zostanie wprost zastosowany, to pozostawienie w nim pustych miejsc może sugerować błąd w wypełnieniu, przypadkowe pominięcie pewnych informacji.

Cisza w przepisach

Wskazane wyżej przepisy nie odnoszą się jednak do sposobu wypełniania rubryk, które pracownika nie dotyczą. Można powiedzieć, że dosyć standardowo wskazuje się na konieczność odniesienia się w nich do pracownika („nie dotyczy" itp.). Tak też w praktyce podchodzą do tego osoby pracujące w różnych urzędach, do których były pracownik trafia z tym dokumentem. Jednak wprost nie ma to oparcia w przepisach i nie wskazuje się również na to w wyjaśnieniach do pomocniczego wzoru świadectwa.

Ze względu jednak na brak bezpośrednich podstaw prawnych pracownik może mieć trudności – w razie odmowy dokonania zmiany – w wyegzekwowaniu sprostowania świadectwa przez pracodawcę.