Nareszcie po kilku latach prób zmian rozporządzeń o podróżach służbowych udało się wprowadzić nowe regulacje dotyczące tej problematyki. Co prawda wzrastają kwoty poszczególnych świadczeń związanych z wyjazdami służbowymi, ale czy usunięto wady dotychczasowych przepisów lub wprowadzono zmiany korzystne dla firm?
Jeden akt w miejsce dwóch
Do końca lutego br. obowiązywały dwa rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 2002 r. – oddzielne dla podróży krajowych i odrębne dla wyjazdów zagranicznych. Ich konstrukcja była podobna, choć różniły się pewnymi elementami. Najważniejszą różnicą była tu kwestia podzielności diety zagranicznej i niepodzielności diety krajowej. Pozostałe były mniej znaczące.
Od 1 marca obowiązuje już tylko jedno rozporządzenie MPiPS z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (DzU z 2013 r., poz. 167, dalej rozporządzenie).
Również dla kierowców
Zmienione przepisy mają także w całości zastosowanie do podróży służbowych szoferów. W ich przypadku ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (DzU z 2012 r. poz. 1155) w art. 2 pkt 7 odmiennie definiuje tylko samo pojęcie podróży służbowej, a w art. 21a odsyła do stosowania regulacji ogólnych dotyczących należności z tytułu podróży służbowych, czyli wynikających obecnie z nowego rozporządzenia z 29 stycznia 2013 r.
Regulacje kodeksowe bez zmian
Wraz ze zmianą rozporządzenia w sprawie podróży służbowych nie wprowadzono żadnych modyfikacji w przepisach kodeksu pracy dotyczących podróży służbowej, czyli w art. 77
5
k.p.
Oznacza to, że tak jak dotychczas obligatoryjnie zasady i stawki określone w rozporządzeniu muszą stosować jedynie jednostki sfery budżetowej.
Pracodawcy prywatni mogą uregulować te kwestie we własnych przepisach płacowych, pamiętając jednak, że dieta w żadnym przypadku nie może być ustalona w niższej wysokości niż dieta krajowa z nowego rozporządzenia, czyli 30 zł.
