- Co zrobić, jeśli w ust. 3 lit. a świadectwa pracy nie podano, że chodziło o wypowiedzenie przez pracodawcę ani nie wskazano art. 30 § 1 kodeksu pracy?

Z tego powodu pracownikowi odmówiono prawa do świadczenia przedemerytalnego. Czy jeśli podwładny nie odwołał się od świadectwa, to szef w każdym momencie może je skorygować? Czy wolno to zrobić tylko korzystając w instytucji odwołania? A jeśli może wydać korektę, to co ma zrobić z nieprawidłowym dokumentem?

W świetle art. 97 k.p. w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy szef musi niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Jest to działanie bezwarunkowe i nie można go uzależniać od uprzedniego wniosku pracownika o wydanie dokumentu. Jego doręczenia nie wolno także uzależniać od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.

Zgodnie z obowiązującym od 21 marca 2011 brzmieniem art. 97 k.p., jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na okres próbny, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, szef musi wydać świadectwo obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z nich.

Wydaje się je w dniu upływu tego terminu. Jeżeli jednak rozwiązanie lub wygaśnięcie angażu nawiązanego przed upływem 24 miesięcy przypada po tej dacie, dokument wystawia się w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia takiej umowy.

Pracownik może w każdym czasie żądać wydania świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem każdej z tych umów, dotyczącego łącznego okresu zatrudnienia na ich podstawie, przypadającego przed zgłoszeniem żądania wydania dokumentu. Pracodawca ma to zrobić w ciągu siedmiu dni od złożenia pisemnego wniosku przez pracownika.

Także w ciągu siedmiu dni od otrzymania świadectwa podwładny może wystąpić z wnioskiem do firmy o jego sprostowanie. Jeśli szef nie uwzględni tego pisma, pracownikowi przysługuje, w ciągu siedmiu dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania, prawo wystąpienia z takim samym żądaniem do sądu pracy.

Jeżeli w poświadczeniu o zatrudnieniu znajduje się oczywisty błąd, np. nieprawdziwa podstawa rozwiązania stosunku pracy, szef może poprawić dokument „z urzędu”, nie czekając na wniosek pracownika. Powinien wtedy wydać mu nowe świadectwo.

Pracodawca musi, najpóźniej w dniu wydania podwładnemu nowego świadectwa pracy, usunąć z akt osobowych pracownika i zniszczyć poprzednio wydany dokument. Tak stanowi § 5 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996  w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282 ze zm.).

Analogiczny obowiązek nie spoczywa na pracowniku. Szef nie może więc uzależnić wydania mu nowego dokumentu od zwrotu starego. Uważam jednak, że z chwilą doręczenia nowego świadectwa stare traci ważność i pracownik nie będzie mógł powoływać się na jego treść.

—Anna Telec radca prawny, prowadzi Kancelarię Prawa Pracy