[b]Pracownik porzucił pracę i podjął zatrudnienie w innej firmie. Nie zwrócił nam dwóch telefonów komórkowych, które wykorzystywał pełniąc obowiązki kierowcy.

Angaż rozwiązaliśmy z nim z uwagi na naruszenie podstawowych obowiązków służ- bowych. Jak odzyskać telefony? Nie mamy kontaktu z byłym pracownikiem. Nie odbiera telefonów, nie odpowiada na listy. Co robić?[/b] – pyta czytelnik.

W takiej sytuacji pracodawca powinien wystąpić na drogę sądową przeciwko byłemu pracownikowi. Może wybrać jedno z dwóch przysługujących mu roszczeń:

- domagać się wydania telefonów albo

- wnosić o zasądzenie na swoją rzecz odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości tych aparatów.

[srodtytul]Windykacja lub odszkodowanie[/srodtytul]

Podstawę pierwszego roszczenia (tzw. windykacyjnego) stanowi art. 222 § 1 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1900_89/DU1964Nr%2016poz%20%2093.asp]kodeksu cywilnego[/link]. Zgodnie z nim właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, aby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Przepis ten wolno zastosować na podstawie art. 300 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1995_99/DU1998Nr%2021poz%20%2094.asp]kodeksu pracy[/link] , który w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy zezwala na odpowiednie stosowanie do stosunku pracy kodeksu cywilnego, jeżeli nie jest to sprzeczne z zasadami prawa pracy.

Natomiast roszczenie odszkodowawcze wynika bezpośrednio z kodeksu pracy. Stosownie bowiem do jego art. 124 § 1 pkt 2 pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.

Powództwo można wytoczyć przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania (art. 27 § 1 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1900_89/DU1964Nr%2043poz%20296a.asp]kodeksu postępowania cywilnego[/link]) albo przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, bądź przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład (art. 461 § 1 k.p.c.). Wartością przedmiotu sporu będącą podstawą obliczania opłaty sądowej będzie łączna wartość telefonów (art. 19 i 21 k.p.c.).

[srodtytul]Bez udziału winnego[/srodtytul]

Nawet jeśli pozwany pracownik nie stawi się na rozprawie, nie ma przeszkód w wydaniu wobec niego wyroku. W takim bowiem wypadku sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie pracodawcy o okolicznościach przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą.

Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały podane w celu obejścia prawa. Wyrok można więc wydać zaocznie, bez udziału pozwanego pracownika (art. 339 k.p.c.).

Jeśli nie zrealizuje on wydanego przeciwko niemu wyroku dobrowolnie, pracodawca występuje o zaopatrzenie orzeczenia w klauzulę wykonalności. Gdy będzie ją miał, może wszcząć komornicze postępowanie egzekucyjne i domagać się przymusowego wykonania wyroku (art. 776 k.p.c.).

Pracodawcy wolno też złożyć organom ścigania zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przywłaszczenia powierzonego mienia, czyli czynu określonego w art. 284 § 2 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1995_99/DU1997Nr%2088poz%20553.asp]kodeksu karnego[/link].

W postępowaniu karnym pokrzywdzony szef może także dochodzić opisanych roszczeń, bo aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej ma prawo wytoczyć przeciw oskarżonemu powództwo cywilne, aby dochodzić w postępowaniu karnym roszczeń majątkowych wynikających bezpośrednio z popełnienia przestępstwa (art. 62 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/1995_99/DU1997Nr%2089poz%20555.asp]kodeksu postępowania karnego[/link]).

[i]Autorka jest adwokat prowadzącym Kancelarię Prawa Pracy[/i]