Wypłacenie dodatku za rozłąkę reguluje [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=46847BCDE1E2FF072DA3EFDBCCA0F930?id=70964]zarządzenie ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych[/link]. Przepisy tego aktu mają zastosowanie w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych oraz zakładach, które stosowały w tym zakresie 1 kwietnia 1981 r. układ zbiorowy pracy dla budownictwa. Rozwiązania zawarte w tym zarządzeniu mogą być stosowane przez zainteresowanych pracodawców w firmach prywatnych i spółkach prawa handlowego wprost bądź przeniesione do regulacji wewnątrzzakładowych. Zarządzenie zachowało moc obowiązującą do czasu objęcia pracowników, których dotyczą jego przepisy, postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy.
W rozumieniu powyższego zarządzenia czasowo [b]przeniesionym jest pracownik, który wyraził zgodę na okresowe przeniesienie do pracy na inny teren poza miejscowość stałego zamieszkania i utracił możność codziennego powrotu do miejscowości stałego zamieszkania. [/b]Takiemu pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu do miejsca czasowego przeniesienia i z powrotem. Dostaje też dodatek za rozłąkę za każdy dzień pobytu w miejscowości czasowego przeniesienia, łącznie z dniami podróży w związku z rozpoczęciem i zakończeniem czasowego przeniesienia. A po każdych 14 dniach czasowego przeniesienia należy mu się zwrot kosztów przejazdu do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem najtańszym publicznym środkiem lokomocji w związku z odwiedzeniem rodziny w dniach wolnych od pracy oraz bezpłatne zakwaterowanie, a w razie jego braku, zwrot kosztów zakwaterowania w wysokości stwierdzonej rachunkiem. Przysługuje mu też ryczałt za nocleg w wysokości 150 proc. dodatku za rozłąkę. Dodatek ten nie przysługuje za dni nieobecności w pracy, która nie miała swego usprawiedliwienia, za okres pobytu na leczeniu w szpitalu lub w izbie chorych, w czasie którego pracownik otrzymywał bezpłatne wyżywienie. Dodatku nie nalicza się także za okres urlopu wypoczynkowego. W przypadku, kiedy pracownik w czasie niezdolności do pracy na skutek choroby nie przebywał w miejscowości czasowego przeniesienia, dodatku się nie wypłaca.
Dodatki te nie przysługują również osobom delegowanym lub odbywającym podróże służbowe na podstawie przepisów w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
Wysokość dodatku za rozłąkę nie zmienia się i od 1 kwietnia 1995 r. wynosi 6,30 zł. W przepisach wewnątrzzakładowych kwoty dodatku są zazwyczaj ustalane w kwocie wyższej, często w wysokości diety za czas podróży służbowej.