Świadectwo pracy pracodawca musi wydać każdemu pracownikowi, z którym zakończył się stosunek pracy. Nie ma przy tym znaczenia, na jakiej podstawie taki stosunek nawiązano. Samo wydanie świadectwa jest obowiązkiem pracodawcy wynikającym wprost z art. 97 § 1 kodeksu pracy (k.p.). Za niewydanie tego dokumentu grozi grzywna. Dlatego pracownik nie musi składać żadnego wniosku czy specjalnej prośby, aby świadectwo pracy otrzymać. Ono po prostu mu się należy. Wydanie świadectwa musi nastąpić niezwłocznie.
[wyimek][b]do 7 dni[/b] ma pracodawca na doręczenie pracownikowi świadectwa pracy[/wyimek]
Jak wiadomo, żegnający się z firmą pracownik musi się z nią rozliczyć. Zwraca więc powierzone mu mienie, oddaje zaciągnięte pożyczki. Często pracodawcy wymagają wypełnienia „obiegówki” potwierdzającej stan rozliczenia z firmą. Jednak w żadnym wypadku szef nie może odmówić wydania świadectwa pracy, jeśli jego podwładny nie złoży w kadrach takiej karty obiegowej.
[srodtytul]Umieszczasz to, na co pozwalają przepisy[/srodtytul]
W świadectwie pracy podawane są ściśle określone dane związane z przebiegiem zatrudnienia danej osoby u konkretnego pracodawcy. I tak zgodnie z art. 97 § 2 k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach. Ponadto szczegółowe informacje dotyczące tego, co może zawierać świadectwo pracy, oraz jego wzór znajdują się w[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=73959] rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282 ze zm.)[/link].
[srodtytul]Poszkodowany pracownik[/srodtytul]
Pracownik, któremu nie wydano w terminie świadectwa, może mieć np. problemy z podjęciem nowej pracy. Ma on wówczas roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez byłego pracodawcę. Zgodnie z art. 99 § 2 k.p. pracownikowi, który wskutek niewydania świadectwa pracy poniósł szkodę, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż sześć tygodni.
[ramka][b]GPP radzi [/b]
Rozporządzenie w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy nie wskazuje, że w świadectwie powinny zostać zamieszczone godziny nadliczbowe, które pracownik przepracował w danym roku kalendarzowym. Jednak jest to informacja ważna dla kolejnego pracodawcy, bo maksymalna liczba godzin nadliczbowych wynikająca z art. 151 k.p. jest określona niezależnie od zmiany zatrudnienia w ciągu roku kalendarzowego. Dlatego pracodawca powinien zamieścić wzmiankę o liczbie przepracowanych nadgodzin.[/ramka]
[ramka][b]GPP przypomina [/b]
W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę z pracownikiem, z którym dotychczasowy pracodawca nawiązuje kolejną umowę o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę, pracodawca jest obowiązany wydać świadectwo pracy tylko na żądanie takiego pracownika.[/ramka]
