Tak

Świadczenie urlopowe trzeba doliczyć do przychodów pracownika, jest też kosztem podatkowym firmy.

Przychód ze stosunku pracy to nie tylko wynagrodzenie, to także inne profity otrzymane od firmy. Także świadczenie urlopowe. Żaden przepis ustawy o PIT nie zwalnia go z podatku. Tak więc pracodawca musi doliczyć je do wynagrodzenia zatrudnionego i potrącić zaliczkę na podatek. Przy czym zrobi to dopiero w tym miesiącu, w którym je wypłacił (postawił do dyspozycji pracownika).

Świadczenie urlopowe może być – co do zasady – kosztem uzyskania przychodów. Co do zasady, gdyż art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PIT (oraz art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT) pozwala na odliczenie tylko tych świadczeń, które zostały wypłacone zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej ustawa o zfśs). A ta ostatnia daje możliwość wypłaty świadczenia urlopowego tym firmom, które zatrudniają mniej niż 20 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) i nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej fundusz).

Zrezygnować z funduszu mogą też przedsiębiorstwa, które zatrudniają 20 lub więcej pracowników. Musi to wynikać z układu zbiorowego pracy bądź regulaminu wynagradzania. Ustawa o zfśs nie przewiduje jednak wtedy wypłaty świadczenia urlopowego.

To właśnie powoduje, że część organów podatkowych nie zgadza się w takiej sytuacji na zaliczenie świadczenia do kosztów. Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 listopada 2007 r. (ILPB3/423-84/07-2/EK): „Z uwagi na to, że wnioskodawca zrezygnował z tworzenia funduszu a podstawą prawną wypłaty świadczenia urlopowego jest regulamin wynagradzania (a nie przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych), wydatki poniesione na wypłatę świadczeń urlopowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Jednak nie wszystkie urzędy podchodzą tak rygorystycznie do tej kwestii, można też znaleźć argumenty za tym, że pracodawca może zaliczyć świadczenia urlopowe do kosztów także wtedy, gdy zatrudnia 20 i więcej osób, ale nie tworzy funduszu.

Nie powinno natomiast być problemów ze świadczeniami, które są wypłacane w mniejszych firmach (zatrudniających poniżej 20 osób). Potwierdza to interpretacja Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z 17 lipca 2007 r. (D.3/423-17/07).