Karę pieniężną musi zapłacić spółka, ?na którą nadzór budowlany ją nałożył. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny ?w wyroku z 29 września 2010 r. (II OSK 1465/09), przekształcenia podmiotowe spółki ukaranej sankcją administracyjną za użytkowanie budynku bez wymaganego pozwolenia nie skutkują automatycznym przejęciem obowiązku jej zapłacenia przez nowy podmiot wstępujący w prawa do budynku użytkowanego bez zezwolenia ?i w obowiązki z tym związane.
Jest to sytuacja odmienna niż na przykład w przypadku przeniesienia pozwolenia na budowę, uregulowanym przez art. 40 ust. 1 i 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (dalej: u.p.b.). Zgodnie z tym przepisem organ, który wydał pozwolenie na budowę, jest obowiązany, za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu, jeżeli przyjmuje on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży wymagane oświadczenie (por. wyrok WSA w Gliwicach ?z 24 czerwca 2010 r., II SA/Gl 73/10, i wyrok WSA w Krakowie z 22 stycznia 2008 r., II SA/Kr 884/05).
NSA podkreślił, że jeżeli kara administracyjna przewidziana w art. 57 ust. 7 u.p.b. jest wymierzana za naruszenie przez spółkę prawa handlowego obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku (art. 54 ?i 55 u.p.b.), to jej przekształcenie nie stwarza domniemania przejścia obowiązku zapłacenia tej kary administracyjnej na nową spółkę. Decyzja wymierzająca karę administracyjną nie ma na celu ukształtowania pozycji prawnej nowo powstałego podmiotu na przyszłość (jak czyni to np. pozwolenie budowlane, pozwolenie wodnoprawne), lecz jest formą represji za wcześniejsze naruszenie prawa.
Trzeba także zauważyć, że wymierzenie kary, o której mowa w art. 57 ust. 7 u.p.b., nie jest w żadnej mierze pozostawione uznaniu organu. Sama jej wysokość również nie podlega miarkowaniu i nie jest uzależniona od stopnia zawinienia, rozmiaru szkodliwości działania czy wreszcie sytuacji samego zainteresowanego. Wysokość sankcji jest ściśle określona ustawowymi kryteriami, odnoszonymi do obiektywnie mierzalnych parametrów obiektu budowlanego. Przy tego rodzaju sankcji (kara administracyjna) zasada domniemania niewinności nie znajduje zastosowania, a podstawową przesłanką odpowiedzialności jest bezprawność czynu rozumiana jako zachowanie niezgodne z przepisami prawa i zasadami współżycia społecznego (wyrok WSA we Wrocławiu z 19 lutego 2013 r.,?II SA/Wr 793/12).
podstawa prawna: Art. 40 ust. 1 i 3, art. 54, art. 55, art. 57 ust. 7 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 1409 ze zm.)
