• Jakim pracodawcom w 2012 r. przysługuje dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych?

Odpowiada Edyta Sieradzka wiceprezes organizacji OBPON

Zgodnie z art. 26a ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 27 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. DzU z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm., dalej ustawa) o dofinansowanie do wynagrodzeń zatrudnionych niepełnosprawnych pracowników może ubiegać się pracodawca:

• prowadzący zakład pracy chronionej,

• zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągający wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 proc.,

• zatrudniający w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy mniej niż 25 pracowników.

Nie dostanie go zatrudniający w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy co najmniej 25 pracowników i nie uzyskujący wskaźnika zaangażowania niepełnosprawnych na poziomie co najmniej 6 proc. (a więc zobowiązany do wpłat na PFRON na podstawie art. 21 ustawy).

Zatrudniający w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy co najmniej 25 pracowników, zwolnieni z wpłat obowiązkowych na PFRON, nie mają prawa do dofinansowania pensji niepełnosprawnych, jeśli nie osiągają wskaźnika zatrudnienia takich osób w wysokości 6 proc. Ten niższy współczynnik odnosi się jedynie do obowiązkowych wpłat na PFRON z art. 21 ust. 1 ustawy.

Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych. Jeśli więc cała pensja podwładnego jest pokrywana z pieniędzy publicznych, nie ma mowy o dofinansowaniu PFRON o jego wynagrodzenia.

• Jakie koszty płacy po 1 stycznia 2012 r. finansuje PFRON w wynagrodzeniach niepełnosprawnej załogi?

Pracodawcy przysługuje miesięczne dofinansowanie do poniesionych kosztów ich płacy, tj.:

• wynagrodzenia brutto,

• finansowanych przez pracodawcę obowiązkowych składek ZUS na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczanych od tego wynagrodzenia,

• obowiązkowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Kwota miesięcznego dofinansowania nie może przekroczyć 90 proc. faktycznie poniesionych kosztów płacy, a u pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej 75 proc. tych kosztów.

Od 1 stycznia 2012 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wzrosło do 1500 zł. Dodatkowo od 1 lutego 2012 r. firmy będą regulować wyższą składkę rentową za załogę. Tak jak dotychczas podwładny będzie na nią płacił 1,5 proc., a pracodawca 6,5 proc. pensji brutto. Jeszcze do końca stycznia składka rentowa po stronie pracodawcy, którą dolicza się do kosztów płacy wykazywanych w poz. 52 na druku INF-D-P, wynosi 4,5 proc.

• Jakie schorzenia uzasadniają obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i jak należy je dokumentować?

Do tych uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych zalicza się:

• chorobę Parkinsona,

• stwardnienie rozsiane,

• paraplegię, tetraplegię, hemiplegię,

• znaczne upośledzenie widzenia (ślepotę) oraz niedowidzenie,

• głuchotę i głuchoniemotę,

• nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS,

• epilepsję,

• przewlekłe choroby psychiczne,

• upośledzenie umysłowe,

• miastenię,

• późne powikłania cukrzycy.

Ze stanowiska resortu pracy (Biura Osób Niepełnosprawnych) dotyczącego dokumentowania schorzeń szczególnych po 1 stycznia 2011 r. wynika, że przy tych, o których mowa w art. 21 ust. 4 ustawy (dotyczącym obniżania wymaganego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych), ustawodawca nie wskazuje sposobu, jak należy dokumentować ich wystąpienie.

Zgodnie z dotychczasową praktyką potwierdzoną przez sądy administracyjne (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 listopada 2009 r., III SA/Wa 718/09) schorzenia te udowadnia się orzeczeniami, o których mówi art. 3, 4a, 5 lub 62 ustawy potwierdzającymi niepełnosprawność w jej rozumieniu, innymi orzeczeniami lub zaświadczeniami lekarskimi.

Sytuacja ta nie zmieniła się po 1 stycznia 2011 r., ani po 1 stycznia 2012 r., ponieważ modyfikacje odnoszące się do dokumentowania szczególnych schorzeń dotyczyły tylko art. 26a ust. 1b ustawy.