Nieobecność pracownika spowodowana zwolnieniem go z obowiązku świadczenia pracy jest usprawiedliwiona. I – co więcej – płatna. Powinna też w taki sposób zostać odnotowana w karcie ewidencji czasu pracy podwładnego.

Jeden z naszych czytelników był ciekaw, czy adnotacje o tym może umieścić w świadectwie pracy zatrudnionego, z którym się rozstaje, a którego nie chciał widzieć w firmie w okresie wypowiedzenia.

Odpowiedź jest prosta. Nie ma podstawy prawnej ku temu, aby w takim dokumencie umieszczać informację o zwolnieniu pracownika z obowiązku świadczenia pracy, a zatem nie można tego zrobić.

[srodtytul]Możliwe adnotacje[/srodtytul]

[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=08EDB02DB8F0AFFA3B68F50D9D987F59?id=76037]Kodeks pracy[/link] w art. 97 § 2 wskazuje, że w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne dane niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

W dokumencie wręczanym na do widzenia zamieszcza się także wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym.Na żądanie pracownika należy tam też odnotować wysokość i składniki wynagrodzenia oraz dane o uzyskanych kwalifikacjach. Tyle mówi kodeks.

[srodtytul]Wytyczne z rozporządzenia[/srodtytul]

Konkretnych wskazówek odnoszących się do treści świadectwa pracy należy jednak szukać w aktach wykonawczych. I tak np. § 1 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=73959]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282)[/link] wskazuje, że w świadectwie pracy zamieszcza się także informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Wymienia jedynie następujące, dotyczące:

- wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,

- podstawy prawnej rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

- wykorzystania dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia przewidzianego przepisami prawa pracy,

- należności ze stosunku pracy uznanych i niezaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku z powodu braku środków finansowych,

- okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,

- wykorzystanego urlopu wychowawczego,

- liczby dni, za które podwładny otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 k.p., w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,

- wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 k.p.,

- okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 36[sup]1[/sup] § 1 k.p.,

- okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych,

- okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

- okresów nieskładkowych przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty,

- danych, które są zamieszczane na żądanie pracownika.

[ramka][b]Co w ewidencji[/b]

Zgodnie z § 8 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=73963]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (DzU nr 62, poz. 286 ze zm.)[/link] pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy. Dokumentuje tam: pracę w poszczególnych dobach, w tym pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione nieobecności w pracy. [/ramka]