Zmieniony kodeks pracy (DzU z 2003 r. nr 213, poz. 2081), który wszedł w życie 1 stycznia 2004 r. i obowiązuje od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, czyli od 1 maja 2004 r., wprowadził nowe przepisy o wykonywaniu pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia. Jest to dozwolone tylko na rzecz podmiotu prowadzącego działalność:
- kulturalną,
- sportową,
- artystyczną,
- reklamową.
Potrzebna jest jednak do tego zgoda przedstawiciela ustawowego dziecka (rodzica) lub jego opiekuna, a także zezwolenie właściwego inspektora pracy. Inspektor wydaje je na wniosek podmiotu, na rzecz którego praca ma być świadczona.
Nie wyda jednak zezwolenia, gdy wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych zagraża życiu i rozwojowi psychofizycznemu dziecka lub wypełnianiu przez nie obowiązku szkolnego. Podmiot, na rzecz którego ma być wykonywana praca lub zajęcie zarobkowe, czyli np. agencja reklamowa, dołącza do wniosku do właściwego inspektora pracy:
- pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego dziecka lub jego opiekuna,
- opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej o braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,
- orzeczenie lekarza o braku przeciwwskazań do pracy dziecka,
- opinię dyrektora szkoły, do której dziecko uczęszcza, o możliwości wypełniania przez nie obowiązku szkolnego.
Zezwolenie powinno zawierać dane osobowe dziecka i jego rodzica, oznaczać podmiot prowadzący działalność, określać dopuszczalny okres wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych, dopuszczalny dobowy wymiar czasu pracy lub innych zajęć zarobkowych, inne niezbędne ustalenia wymagane z uwagi na dobro dziecka lub rodzaj, warunki czy charakter pracy.
Zgodę na pracę dziecka może cofnąć właściwy inspektor pracy na wniosek rodzica lub opiekuna albo z urzędu, jeżeli inspektor stwierdzi, że warunki pracy dziecka nie odpowiadają warunkom określonym w zezwoleniu.
Autor jest legislatorem w Kancelarii Senatu
