Tak orzekł Sąd Okręgowy we Wrocławiu ?w wyroku z 12 września 2014 r. (VIII U 4320/13).

Przedsiębiorca wystąpił do ZUS z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów w zakresie możliwości utrzymania po przejściu całości zakładu pracy na nowego pracodawcę preferencyjnej (obniżonej) stopy składki wypadkowej. Była ona efektem wieloletnich działań poprzednika prawnego wnioskodawcy, mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, a co za tym idzie – istotnego zmniejszenia ryzyka wypadków.

Z podanego stanu faktycznego wynikało, że wnioskodawca prowadził w ramach jednej spółki działalność produkcyjną ?i handlową, której struktura oparta była na wielu pracodawcach. Nowy model biznesowy zakładał zmianę struktury organizacyjnej przez wydzielenie dotychczasowego działu produkcji do nowej spółki. Dział produkcji był niezależnym pracodawcą. ?Z uwagi na dotychczasowe działania ?w zakresie bezpieczeństwa był uprawniony do opłacania składki wypadkowej ?w niższej wysokości.

W tej sytuacji doszło do powstania dwóch niezależnie funkcjonujących spółek. Najpierw w ZUS zarejestrowano jako płatnika składek nową spółkę, która zatrudniła pierwszego pracownika. Po kilku miesiącach nowa spółka przejęła całość zakładu pracy (działu produkcji). Było to przejście całości zakładu pracy w  rozumieniu dyspozycji artykułu 23

1

kodeksu pracy, w związku z czym wnioskodawca stał się pracodawcą dla ponad 500 pracowników. Po przejęciu całości zakładu pracy nic się nie zmieniło w technologii produkcji. Wnioskodawca nadal prowadzi działalność w tożsamym zakresie pracy co przejęty zakład. Również pracownicy wykonują pracę na dotychczas zajmowanych stanowiskach.

Przedsiębiorca wskazał we wniosku, że jego zdaniem w przypadku przejścia całości zakładu pracy, w którym obowiązywała obniżona stopa składki wypadkowej, ?w praktycznie niezmienionej formie strukturalnej i organizacyjnej na nowego pracodawcę, powinna zostać utrzymana stopa tej składki. Jednak w decyzji ZUS uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Stwierdził, że przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny nie uprawnia do zastosowania takiej wykładni przepisów, aby w sytuacji przejęcia podmiotu nastąpiła sukcesja stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe stosowanej przez to przedsiębiorstwo.

Przedsiębiorca odwołał się od tej decyzji do właściwego sądu pracy. Zarzucił ZUS naruszenie art. 28 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zw. z art. 23

1

k.p. przez błędną wykładnię, a także naruszenie art. 93c ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – przez jego niezastosowanie. Sąd Okręgowy we Wrocławiu podzielił stanowisko wnioskodawcy i zmienił decyzję ZUS.

Komentarz eksperta

Marcin ?Wojewódka, radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka ?i Wspólnicy

Należy zgodzić się z tym wyrokiem. ?Stanowisko wnioskodawcy było w pełni prawidłowe. Decyzja ZUS stanowiąca ?o braku sukcesji stopy składki na ubezpieczenie wypadkowe jest wynikiem błędnej interpretacji art. 23

1

k.p. Zgodnie bowiem ?z treścią dyspozycji tego przepisu w razie przejścia zakładu pracy lub jego części ?na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Instytucja przejścia zakładu lub jego części na innego pracodawcę oznacza sytuację, gdy w wyniku różnego rodzaju zdarzeń prawnych, a nawet faktycznych, ?cały zakład pracy lub jego część przechodzi ?z posiadania jednego podmiotu ?(dotychczasowego pracodawcy) w posiadanie kolejnego, który staje się pracodawcą ?dla przejętych pracowników. Istotą tej regulacji jest zapewnienie, aby nie doszło do zmiany warunków pracy bądź płacy przenoszonych osób w związku ze zmianą pracodawcy. ?Mimo że nie ma przepisu, który gwarantowałby pracodawcy niezmienność warunków, ?na jakich on zatrudnia pracowników, ?to nie może ulegać wątpliwości, iż brak ?jest podstaw do stwierdzenia, aby w związku ?z przejściem pracowników w trybie art. 23

1

k.p. z mocy prawa mogła się zmienić ?czy pogorszyć sytuacja samego pracodawcy.

Odnosząc się do omawianego wyroku, ?nie sposób nie pogratulować zdrowego rozsądku składowi orzekającemu. Ten przypadek to bowiem dobry przykład ?sytuacji, w której wnioskodawca nie może ?być „karany" wyższą składką wypadkową tylko dlatego, że w istocie zmienił wyłącznie ?formę prawną działania. Zwróćmy uwagę, ?iż wnioskodawca nadal prowadzi działalność w tożsamym zakresie co przejęty zakład pracy, ci sami pracownicy wykonują tę samą pracę na dotychczas zajmowanych stanowiskach. Nie doszło do zmiany profilu ?i skali działalności ani do redukcji ?czy zwiększenia personelu.

Bez wątpienia wnioskodawca stał się więc uniwersalnym sukcesorem prawnym przedsiębiorstwa dotychczasowego pracodawcy.

Nie można zaaprobować poglądu ZUS, jakoby wysokość stopy procentowej składki ?na ubezpieczenie wypadkowe wyłączona była z sukcesji, ponieważ sama w sobie nie stanowi należności z tytułu składek. ?Bez wątpienia należnością składkową jest należność z tytułu składki na ubezpieczenie wypadkowe, natomiast stopa procentowa jest elementem konstrukcyjnym wyrażającym wysokość tej składki, umożliwiającym ustalenie zobowiązania z tego tytułu. Dlatego ona też jest objęta przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę ?w rozumieniu art. 23

1

§ 1 k.p.