[b]Przed przyjęciem pracownicy na stałe zaproponowaliśmy jej dwumiesięczny okres próbny. Kobieta stawiła się w firmie zgodnie z terminem wynikającym z umowy o pracę. Jednak po sześciu tygodniach zachorowała. Lekarz wystawił jej zwolnienie na trzy tygodnie. Czy w takiej sytuacji możemy przedłużyć z nią angaż próbny?[/b]

[b]Nie[/b]. Umowę o pracę zawiera się na czas nieokreślony, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy.

Jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony obejmujący czas tej nieobecności.

Tak wynika z art. 25 § 1 kodeksu pracy. Każda z wymienionych umów może być poprzedzona umową o pracę na okres próbny. Dzięki temu pracownik ma sposobność zapoznania się z możliwościami, jakie daje zatrudnienie na danym stanowisku. Pracodawca natomiast może ocenić, czy dana osoba sprawdza się w jego firmie.

Umowa na okres próbny powinna zostać zawarta w formie pisemnej. Trzeba w niej określić przede wszystkim: rodzaj pracy, miejsce jej wykonywania, termin rozpoczęcia, przysługujące pracownikowi wynagrodzenie oraz wymiar czasu pracy. Jest to zgodne z art. 29 § 1 k.p.

Gdyby umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika potwierdzić na piśmie ustalenia co do stron umowy, jej rodzaju oraz warunków.

Zgodnie z art. 25 § 2 k.p. umowa na okres próbny nie powinna trwać dłużej niż trzy miesiące. Gdyby ustalono dłuższy okres,to takie postanowienie nie obowiązuje i w następstwie tego należy stosować okres trzymiesięczny. Przy czym minimalny czas trwania okresu próby nie został podany w kodeksie pracy.

[b]Generalnie pracodawca z tym samym pracownikiem może zawrzeć tylko jedną umowę o pracę na okres próbny dotyczącą określonego stanowiska pracy.[/b]

Dopuszczalne jest przedłużanie takiej umowy na mocy porozumienia stron, jeśli jej cel nie został osiągnięty, np. na skutek choroby pracownika, z tym jednak zastrzeżeniem, że czas, na jaki została ona zawarta, nie może przekroczyć ustawowej granicy.

Nie dotyczy to zatem przypadku czytelnika. [b]Umowa rozwiąże się z upływem czasu, na jaki została zawarta. Nie jest też możliwe automatyczne przedłużanie okresu próby o czas przerwy w świadczeniu pracy (uchwała SN z 17 grudnia 1985 r., III PZP 48/85).[/b]

[i]Podstawa prawna:

– art. 25 i 29 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link][/i]