Jedną z forma wsparcia jest zapomoga,  z której mogą korzystać pracownicy, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej lub życiowej. Z reguły środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS) przeznaczane są na dofinansowanie biletów do kin i teatrów, karnety sportowe, tworzenie paczek ze słodyczami dla dzieci z okazji świąt, dofinansowanie wypoczynku pracowników lub ich rodzin. Część środków można też przeznaczyć na zapomogi dla pracowników, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej.

Zapomoga z ZFŚS jest bezzwrotna

Zapomogi z funduszu socjalnego stanowią bezzwrotną pomoc finansową. Wszyscy pracownicy, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji mogą wnioskować o udzielenie im tej pomocy. Gdy pracownik chce, żeby pracodawca udzielił mu zapomogi ze środków ZFŚS powinien złożyć wniosek o jej wypłatę opisując w nim swą sytuację życiową uzasadniającą przyznanie tego rodzaju wsparcia. Zapomogi powinny być udzielane zgodnie z regulaminem obowiązującym u pracodawcy, który określa kwotę takiej zapomogi, częstotliwość i termin jej wypłacania oraz dokumenty jakie powinien dostarczyć pracownik, który ubiega się o jej przyznanie.  

Zapomoga z ZFŚS – co z podatkiem?

Kwestie opodatkowania zapomogi udzielonej z ZFŚS reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, która w art. 21 ust. 1 pkt 26 określa, że wolne od podatku są: „zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci: a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami”. Oznacza to, że zapomogi przyznawane z powodu indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci są zwolnione z opodatkowania w całości lub części ze względu na rodzaj źródła, z którego je wypłacono. Jeżeli zapomogę sfinansowano ze źródeł obrotowych to zwolnienie jest ograniczone do kwoty 6 tys. zł rocznie. A zdarza się, że pracodawca wspiera pracownika ze środków obrotowych, gdy wyczerpią się już możliwości finansowania ze środków ZFŚS.

Jak rozumieć pojęcie "zdarzenie losowe”

W ustawie pojęcia „zdarzenie losowe” nie zdefiniowano. W interpretacji indywidualnej Naczelnika I Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 21 grudnia 2004r. (ZD/423-291/04) określono, że skoro ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „zdarzenie losowe”,  należy rozumieć je zgodnie ze znaczeniem, jakie obowiązuje w języku potocznym. Definicja zawarta w słowniku języka polskiego PWN określa, że „W języku ogólnym zdarzenie losowe to tyle, co przypadek, zwłaszcza nieszczęśliwy przypadek, fatalne zrządzenie losu. W umowach z ubezpieczycielem zdarzeniem losowym jest np. huragan lub pożar, przy czym zakres tego pojęcia może być ściśle określony w warunkach ubezpieczenia. Jedynie w rachunku prawdopodobieństwa zdarzenia losowe nie muszą być nieszczęśliwe. Termin ten ma tu specjalne znaczenie, którego prosimy szukać w literaturze fachowej.”

Dlatego też, za indywidualne zdarzenie losowe uznaje się nagłe, niespodziewane pojedyncze zdarzenie, którego nie można przewidzieć,  a które wywołane jest przyczynami zewnętrznymi niezależnymi od człowieka. Wpływa ono na pogorszenie sytuacji życiowej lub finansowej pracownika. Może to być np. kradzież z włamaniem, nagła choroba, zniszczenie domu spowodowane pożarem, powodzią lub inną klęską żywiołową, nieszczęśliwe wypadki, przewlekła choroba w rodzinie, śmierć członka rodziny. 

Komu można przyznać pomoc z ZFŚS?

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych uprawnieni do korzystania ze środków ZFSŚ są:

·       pracownicy i ich rodziny,

·       emeryci i renciści,

·       byli pracownicy i ich rodziny oraz

·        inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie prawo do korzystania ze świadczeń ZFŚS.