Zatrudniony od 2 stycznia nie traci na uprawnieniach

Musimy sobie odpowiedzieć na kilka pytań. Na przykład: [b]czy umowa o pracę zawarta 2 stycznia jest tak samo ważna; czy pracownik zatrudniony od 2 stycznia przepracował cały miesiąc?[/b]

[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=71689]Ustawa z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (DzU nr 4, poz. 28 ze zm.)[/link] zawiera katalog, w jakie dni zatrudniony powinien mieć wolne. Ustawowymi dniami wolnymi od pracy są:

- 1 stycznia – Nowy Rok,

- pierwszy dzień Wielkiej Nocy,

- drugi dzień Wielkiej Nocy,

- 1 Maja – święto państwowe,

- 3 Maja – święto narodowe,

- pierwszy dzień Zielonych Świątek,

- Boże Ciało,

- 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,

- 1 listopada – Wszystkich Świętych,

- 11 listopada – narodowe Święto Niepodległości,

- 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,

- 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia,

- niedziele.

[srodtytul]Angaż najlepiej podpisać od 2 stycznia[/srodtytul]

Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie o pracę jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeśli go strony nie ustaliły, to w dniu jej zawarcia (art. 26 kodeksu pracy). [b]1 stycznia nie może stanowić dnia rozpoczęcia pracy, ponieważ jest ustawowo wolny od pracy. Dodatkowo jest mało prawdopodobne, aby ktoś tego dnia zawarł umowy o pracę.[/b]

Rozróżnienie pojęć „termin zawarcia umowy” oraz „termin nawiązania stosunku pracy” ma faktycznie znaczenie, tym bardziej że daty te nie zawsze są tożsame. Nie ma zatem przeszkód, by w umowie o pracę określić inny termin rozpoczęcia pracy niż data jej zawarcia.

Przykładowo umowę o pracę wolno podpisać nawet pod koniec grudnia, wskazując w niej termin rozpoczęcia pracy np. na 2 stycznia. [b]Uzasadnione i skuteczne prawnie jest zatem zawarcie umowy oraz rozpoczęcie pracy właśnie 2 stycznia, który jest pierwszym dniem roboczym tego miesiąca i roku kalendarzowego[/b]. Tak ustalony termin rozpoczęcia pracy i stosunku pracy umożliwi zaliczenie podwładnemu całego miesiąca do jego ogólnego stażu pracy.

Tym samym [b]zatrudniony od 2 stycznia do 31 grudnia danego roku kalendarzowego przepracuje cały rok[/b]. Wskazanie terminu rozpoczęcia trwania umowy o pracę w ten właśnie sposób ma duże znaczenie dla późniejszego wydania świadectwa pracy. W dokumencie tym podajemy bowiem informacje o okresie i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowiskach, trybie rozwiązania albo okolicznościach wygaśnięcia stosunku pracy, a także niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i z ubezpieczenia społecznego.

[srodtytul]Trzynastka zależy od stażu przepracowanego[/srodtytul]

Podwładny nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Wynika tak z art. 2 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=75875]ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (DzU nr 160, poz. 1080 ze zm.)[/link].

[b]Czy zatem osoba, która podjęła pracę 2 stycznia danego roku kalendarzowego i przepracowała cały ten rok, jest uprawniona do trzynastki w pełnej wysokości? Oczywiście tak.[/b]

Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego gwarantuje pracownikowi przepracowanie 365 dni w roku (art. 114 kodeksu cywilnego). Nigdzie w przepisach nie znajdziemy zatem wymogu, aby zatrudniony pracował od 1 stycznia. Tym bardziej że pierwszy dzień nowego roku jest wolny. Wystarczy zatem, aby zatrudniony od 2 stycznia przepracował wymagane 365 dni, i zyska prawo do trzynastki w pełnej wysokości.

[srodtytul]O obowiązkach socjalnych przesądza 1 stycznia[/srodtytul]

Fundusz tworzą pracodawcy zatrudniający 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Stanowi tak art. 3 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74017]ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.)[/link].

[b]Czy zatem pracodawca, który zatrudnił kilka osób od 2 stycznia i od tego dnia łącznie ma 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, musi naliczać odpisy? Otóż nie![/b]

Ustawa bezwzględnie wskazuje 1 stycznia jako ten przesądzający o powinnościach socjalnych firm. Nie ma przy tym znaczenia, że zawsze jest to dzień ustawowo wolny od pracy. [b]Trzeba więc liczyć stan załogi według stanu na 1 stycznia w przeliczeniu na pełne etaty[/b]. Jeżeli wychodzi poniżej 20 osób w przeliczeniu na pełne etaty, nie musimy zakładać funduszu, nawet gdy od 2 stycznia zatrudniamy dodatkowo kilku pracowników i łącznie przekroczymy wskazany limit personelu.

[ramka][b]Jakie świadczenia się należą[/b]

[b]Praca rozpoczęta w drugim dniu nowego roku, który jednocześnie jest pierwszym dniem roboczym, jest w pełni zgodna z przepisami, co oznacza, że:[/b]

- uprawnia pracownika do wszelkich świadczeń wynikających ze stosunku pracy,

- zatrudnionego od 2 stycznia traktujemy jako zaangażowanego z początkiem roku kalendarzowego,

- zatrudniony uzyskuje pełnię praw do urlopu wypoczynkowego, dodatków do wynagrodzenia czy też odpraw, jeżeli oczywiście spełnia pozostałe warunki do ich nabycia. [/ramka]